Droga mleczna. Czasami jest wyboista, czasami kręta. Czasami krótka, a czasami trwa kilka lat. Czasami ktoś da Ci mapę, czasami znajdziesz drogowskaz, czasami ktoś poprowadzi Cię za rękę. Tutaj wielkie podziękowania dla położnych, doradców laktacyjnych i wszystkich życzliwych ludzi, którzy widząc kobietę karmiącą piersią patrzą na nią z życzliwością, może nawet z podziwem. A nie ze zdziwieniem. Zam te spojrzenia, bo karmię już trzecie dziecko. I za każdy przejaw życzliwości jestem wdzięczna, bo on wyrównuje tę wyboistą drogę, ładodzi ostre zakręty i dodaje siły.

Na grupowej sesji mam karmiących piersią spotkałam się z 33 kobietami, które karmią swoje dzieci od 4 tygodni do 4,5 roku. Była też Tosia, która biorąc przykład z mamy, karmiła swoją lalkę :) Różne kobiety, różne historie, różne relacje. A to wszystko w jednym, pięknym miejscu. Dziękuję wszystkim za zaangażowanie. Ja planowałam się zaangażować wchodząc do wody do pasa i takie ubrania przewidziałam na zmianę ;). Ale zgrało się wszystko! Miejsce, pogoda, ciepła woda. Zatem zaangażowałam się prawie do szyi. Kiedy weszłam do wody... cały świat zniknął. Były tylko one. Mamy i dzieci. Wyszłam po jakiejś 1,5 godzinie. Może dwóch. Tak bywa, kiedy kochasz to, co robisz ;) To trochę jak z karmieniem i patrzeniem w oczy małego człowieka. Cały świat znika. Otoczam życzliwością mamy, które weszły nz drogę mleczną i te, które na nią nie weszły. Albo zeszły z niej bardzo szybko. Bo przecież najważniejsze jest to, żeby karmić swoje dziecko. Miłością <3